(eerder)
Op de grote vragen in de aanhef heb ik geen sluitend antwoord, maar ik heb wel bedacht wat ik ga zeggen als iemand mij in de toekomst eens iets vraagt over die illustraties. Over hoe ik dat allemaal zie en zo. Ik zal dan heel wijs en minzaam glimlachen en zeggen: “Pardon, mag ik je even onderbreken? Jij hebt het over illustraties, maar ik zie het persoonlijk veel meer als re-laties.”
“Oh?” Zegt die interviewer: “Dat moet u dan even aan het publiek uitleggen.”
“Heel graag,” zeg ik dan.
En vervolgens begin ik te praten, en dat ís me toch een goed verhaal zeg. Iedereen is er stil van.
