“Mensen die zich door omstandigheden in zo’n positie hebben gemanoeuvreerd dat ze zich de hele dag kunnen verwonderen over de werkelijkheid en waar we in godsnaam zijn met z’n allen, en hoe verschrikkelijk en plotloos en beklemmend, maar ook hoe prachtig en bedwelmend en ongetwijfeld symbolisch en betekenisvol dat is. (…)
Ik denk dat de meeste mensen gebaat zijn bij een beetje structuur in de werkelijkheid, maar je kan wel zeggen dat het residu van de waarneming van die andere soort mensen door de afgelopen 25.000 jaar heen is wat wij over hebben gehouden als geschiedenis. En daar gaat een soort troost van uit en een idee van oriëntatie: wie zijn we en waar gaan we over? En dat je niet alleen bent in die verwondering.”
Kortom, een zeer aangenaam gesprek bij Kunst is Lang.