dossier Casanova

“Ondanks dat men begin en einde van het touw niet ziet loopt men door wolken van verbeelding over het slappe koord van de taal. En meer nog dan van wat ook was Casanova een kind van die taal. Een in… Continue Reading →

(1 November 2006 was het precies 250 jaar geleden dat Casanova ontsnapte uit de Piombi gevangenis, en zijn leven in ballingschap begon. Zonder die ontsnapping zou hij wellicht nooit Casanova zijn geworden. De hoofdredactie van de Groene Amsterdammer liet zich… Continue Reading →

Iedereen heeft zo zijn eigen Casanova. Toch zijn het, voorspelbaar, vaak mannen die hem in hun hart hebben gesloten. Mannen, iets ouder of vroeg oud van geest. Ik ken maar een aantal vrouwen die door hem, en dan bedoel ik… Continue Reading →

Ter gelegenheid van de heruitgave van de Memoires van Casanova in de Nederlandse vertaling van Theo Kars.   Zoals vermoedelijk ieder scheppend mens word ik met het stijgen der jaren steeds vaker lastig gevallen door de herinnering aan onvoltooide werken.… Continue Reading →